HAYAT
Hayat kaçmaktır bazen...Esen rüzgar gibi uzaklaşmak.
Kalkmaktır bazen. Uzun yola çıkar gibi, dosdoğru kalkmak. Uzun adımlarla kalkmak.
Yürümektir bazen, tahammüllere...
Tahammülün seferlerine çıkar gibi hayatın kalbine yürümektir.
Bırakmaktır bazen,
Sessizce, herşeyi olduğu yere ruhun ayrılmaz ikilisi gövdenin yanı başına.
Cümlelerin arkası gelmese de ruhu
Arkalarda kalmış adımların izinden gidememektir
Gülüşlerin endamına kapılmadan
Yağmurun terleten, sırılsıklam düşlerinde, şehri bir uçtan diğerine adımlamak
Evin en tenha ve en karanlık köşelerine mesken edinen sineğin vızıltısına aldırmadan
Hayatı ıskılamak istemeyen yolcunun umuduna ortak olmaktır hayat.
Soğuk, yağmur sesinin dingin gönlüne üflediği cümlelerle avunmaktır
Pencerem soğuk, atlastan yelkenlerini rüzgara açmış kanatlanmayı bekliyorsa birde
İşte o zaman, yüremek için en uygun adımların zamanıdır hayat!
