MUTLULUK
Dünya hayatına çeşitlilik hakimdir. Doğada, canlı ya da cansız tüm varlıklarda çeşitlilik vardır.
İnsanlar arasında da.
Bilindiği gibi, insanlar, ayrı ayrı farklı genetik yapı, karekter, profil, çevre, kültür, meslek, bilgi-tecrübe birikimi, kariyer, alışkanlık, psikoloji, felsefe, inanç, ön yargı, bakış açısı, düşünce ve duyguya sahiptirler.
Her bir şey, doğal olgunun bir sonucudur.
Hayatın bir tarafında sevinçlerle dolu hatıralar, diğer tarafında da hüzünlerle örtülü hatıralar...
Bazen güneşli bir sabahın serinliğinde harika bir yaşam başlar ve mutlu olunur.
Bazen de acı çekilir ve gözyaşı dökülür : Ama İnsan, ömrü boyunca dünyadaki kötülükleri ve çekilen bunca acıları, sonunda bir şevkatla sarıp sarmalayarak bir iç huzuru, tatlı bir okşayış ve tebessümle hatırlar.
Sevinçler ve hüzünler de birbirlerinden farklıdır.
Ne kadar insan varsa o kadar başka başka sevinç ve hüzün yaratılmıştır. Bir oluşum, bir diğer oluşumla karşılıklıdır.
*
Bu bağlamda yaşanan çeşitlilikler - iyi ya da kötü - hayatın bir gerçekliği, bir zenginliği olarak görülür ve ortak paydalarda buluşulur.
Çeşitliklilikler ve farklılıklar dünyasında, herkes bir anlayışa, olgunluğa ve bilgeliğe kavuşur.
*
Bilgi toplumu olmak, teknoloji toplumu olmak, ekonomi toplumu olmak, spor toplumu olmak güzel şeylerdir - ama duygu toplumu, doğa toplumu, sanat ve edebiyat toplumu olunmazsa bunların bir değeri kalır mı?
*
İnsan, kendi kendisini eğitir ve mutlaka bir çıkış yolu bulur.
Biraz genel kültür ile birlikte sanat, edebiyat ve müzik sağlığa iyi gelir; insana yaşama sevinci aşılar, günlük hayatı güzelleştirir ve anlamlı kılar.
Bunun için insan; mesleğinde kariyer sahibi olmalıdır - kitap okumalıdır - hayaller kurmalıdır - şiir yazmalıdır - geceleri pencere veya bahçeden gökyüzündeki yıldızları seyretmelidir - resim yapmalıdır - şarkı söylemelidir - kırlara uzanmalıdır - bir köy kahvesinde “ferah kahvesi” sohbeti yapmalıdır - fırsat bulursa sinema, tiyatro ve operaya gitmelidir - bir yabancı dil öğrenmelidir.
Böylece güzel düşünmeye, güzel konuşmaya ve güzel davranışta bulunmaya başlanır.
*
Edgar Allen Poe’ nun tanınan bir şiirindeki “Sararan çimenlerin yeşilliğini, solan çiçeklerin güzelliğini hiçbir şey geri getiremez” dizelerine aldırmayın. Her kışın sonrası bahardır. Her hüzün, bir gün bir sevince, kelimelere dökülemeyen göreceli bir mutluluğa dönüşür.
*
Bütün güzellikler, kutsal bir tohumdur : Ekilir - yeşerir - filizlenir - gün yüzüne çıkar - sürgün verir - ağaç olur - dallanır - budaklanır - çiçek açar - biçilir - meyvelerini sunar.
*
Mutluluk: “Bir evin balkonundaki bir saksıda açmış nadide bir çiçektir” : Bakım ister.
Önder GÜRCAN
