Şehitlerin ocakları ve yürekleri yakması bir yana bir de depremin ocakları söndürmesi insanı başka âlemlere götürüyor.
Seyrettiğimiz ve adeta canlı tanık olduğumuz dünyanın geçici olduğundan mı ders almalı yoksa orada olamamanın ve orada yaşanan drama seyirce kalmanın çilesini mi çekmeliyiz?
Türkiye’de eminin milyonlarca insan bizim gibi düşünüyor. Ancak elden geldiğince yaptığı yardımlarla avunmaya ve yüreğinin yangının serinletmeye çalışıyor…
Ancak manzara o kadar içler acısı ki insan bazen bu kadar da fazla… bu da yapılmamalı kardeşim demeden edemiyor… İşte o zaman televizyonlar kapanıyor ve sessizliğe bürünen dünyada yapayalnız kalmak ve kendi sesini dinlemek istiyorsun!
Dikkatinizden kaçmamıştır… Depremin ilk gününden itibaren Türkiye hatta Türk dünyası, İran… seferber olmuş durumda. Van merkez ve Erciş olmak üzere deprem bölgelerine ulaşılmaya çalışılmış, hatta canlı yayın ekipleri, ana haber bültenlerini deprem bölgelerinden gerçekleştirmişlerdir. Bu elbette insanı kenetleyen ve gurur duyulacak hassasiyet örneğidir. Türkiye’nin gelecekte de birlik beraberlik içinde olacağının önemli göstergelerinden sayılırlar…
Ancak mesela Van Erciş’e bağlı Ulupamir Köyünden hiç kimse bahsetmemiştir. Ya da Ulupamir Köylüleri televizyonlara çıkıp da yardım dilenmeyi düşünmemişlerdir…
27 Ekim 2011’de saat 09.55’de Ulupamir Köyü Muhtarı Kasımbek Varol ile yaptığımız telefon görüşmesinde köyde 450 hane olduğunu evlerin çatlak olduğunu ancak yıkım olmadığını öğreniyoruz.
Ulupamir Kırgız Türklerinden Erciş’te yaşayan 4 vatandaşımızın depremde şehit olduğunu ancak şu ana kadar kendilerine hiçbir yardımın yapılmadığını ifade ediyor muhtar.
Ulupamir Köyüne gelen ilk yardımın yine aynı köyde yıllarca öğretmenlik yapan arkadaşlarından geldiğini üzüntü içinde anlatıyor…Devletin ve hükümet adına hiçbir yetilinin kendilerine geçmiş olsun dahi demediğini ve bu durumun kendilerini derinden yaraladığını beyan eden muhtar Kasımbek Varol 2000 nüfuslu köylerinden teröre şehitlerin verildiğini 1990dan itibaren köyde 150 korucunun devlet adına çalıştığını da hatırlatmadan geçmiyor…
Size Van depreminin şiddetinin, yüzlerce ölünün yanında 4 Ulupamir’li insanın hayatının kaybetmesi belki deve kulak gelebilir! Ancak mesela bu değildir… Mesele sahiplenmek ve ilgiyi eksik etmemektir. Bu insanlar canlarını siper ederek teröre karşı 1990’dan bu yana mücadele ederken şu anda evlerine girememekte ve sabahlara kadar dışarıda karda kışta sabahlamaktadır!
Çadır ve gerekli yardım malzemelerinden bir kısmının da Ulupamir Köyüne gönderilip köylülerin gönlü alınsa ne güzel olur değil mi ey yetkililer?
Ulupamir Köyü Van-Ercişe bağlı Kırgız Türklerinin yaşadığı bir köydür!
Anadolu’ya gelişleri
. Geldikleri yer ise Afganistan'ın kuzeyindeki Pamir Yaylası. Sovyetler Birliği, 1979'da ülkelerini işgal edince Kırgız nüfusun bir kısmı çareyi Afganistan'ı terk etmekte bulur. Kimi komşu ülkelere sığınır kimi de daha uzak memleketlere.
Bir gün hanları Hacı Rahmankul Kutlu, “Aksakal” adı verilen yaşlılar meclisini toplar. Savaşın bütün şiddetiyle sürdüğü bir dönemde Aksakallar, Kırgızların yaşaması için göç etmeleri gerektiğine karar verir. Bunun üzerine bir grup Kırgız, komşu ülke Pakistan’a gider. Yaylada yaşayan Kırgızlar, Pakistan'’daki sıcak iklime alışamaz. Hatta 450 Kırgız bu yüzden hayatını kaybeder. Grubun önde gelenleri çözüm olarak Türkiye’ye gitmeyi teklif eder. Aldıkları Türkiye’ye göç kararını Pakistan’'daki Türkiye Büyükelçiliği'’ne ileterek yardım talebinde bulunurlar.
Türkiye'’de iktidar, 12 Eylül 1980'de’ askeri darbe yapan yönetimin elindedir. İslamabad Büyükelçiliği’nden gelen “istek” dönemin devlet başkanı Kenan Evren tarafından 1982 yılında kabul edilir. 1150 Kırgız, Türk uçaklarıyla başlarında hanları Rahmankul’la birlikte Adana'’ya getirilir. Sonra Malatya ve Van’ın değişik yerlerine dağıtılır. 1983'’te iktidarı devralan Başbakan Turgut Özal tarafından da Van’ın Erciş ilçesi Altındere Köyünde inşa edilen konutlara yerleştirilir. Altındere Köyü’nün ismi, Kırgızların isteğiyle Ulupamir olarak değiştirilir daha sonra. Ulupamir Köyü 450 hane olup 200 Kırgız Türkü yaşamaktadır.
İRTİBAT ADRES VE TELEFONLARI:
KASIMBEK VAROL Ulupamir Köyü Muhtarı ERCİŞ/VAN
Muhtarlık Erişim Bilgileri Telefon: 0 (432) 382 24 28 Cep: 0 (539) 462 54 84
Ulupamir Köyü Derneği Hesap numarası aşağıdadır. PAMİR KÜLTÜR EĞİTİM VE YARDIMLAŞMA DERNEĞİ ZİRAAT BANKASI IBAN NO: TR 770001000293503679395001 ŞUBE NO: 293 HESAP NO: 50367939