Manisa'ya ve Kültüre Hizmet

Manisa’ya ve Kültüre Hizmet





Şehrin insanı şehrin /pahalı zevklerin insanı/ucuz cesaretlerin”/ İsmet Özel
"Manisa Kültür Sohbetleri" Manisa'nın kültürel zenginliklerini ortaya çıkarmak, hatırlatmak ve bu alanda çalışma yapanlara destek olmak amacıyla başladı.




Çağatay M. Uluçay, İbrahim Gökçen ve birçok değerli şahsiyetin dönemin  kıt imkân ve olumsuzluklara rağmen 1940'lı yıllarda ortaya koyduğu çalışmalar devam etsin amacıyla çıktığımız yolda bizlere desteğini esirgemeyen başta İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü olmak üzere bütün kurum ve kuruluşlara teşekkür borçluyuz.


2016 yılında Manisa sevdalısı birkaç arkadaşla başlayan "Manisa Kültür Sohbetleri" zorunlu sebepler hariç bazen gerçekleştirilemese de 6. yılına ulaştı. 6 yıl içinde güncel siyasetin dışında kalarak "Manisa ve Kültüre Hizmet" etme şiarıyla bugünlere geldi.



Bundan böyle de bütün kurum ve kuruluşlarla işbirliği içinde yolumuza devam etme niyetindeyiz.
İsteriz ki tarihten günümüze Manisa’da var olan kültüre, sanata, tarihe, medeniyete dair her ne varsa ortaya çıksın.
İsteriz ki Manisa sevdalıları elini taşın altına koysun.



İsteriz ki her cümlesinde eleştiri bulunanlar eleştirdikleri konularda şehre hizmet etsin.
İsteriz ki şehir hayat bulsun.
Geçmişten günümüze köklü ve güçlü medeniyetlerin merkezi konumundaki şehrimizde yaşayan insana dair her türlü faaliyet bizi ilgilendirir.
İsteriz ki şehre aidiyetimiz artsın.
Aynı şehirde yaşayan insanların atomize olması şehre katkı sağlamalarını engellemektedir.
İsteriz ki birlikte hareket edelim.



Yunus’un ifadesiyle: “Gelin tanış olalım/ İşi kolay kılalım. Dünya kimseye kalmaz!”
Gönlümüz, kapımız herkese açıktır. Söyleyecek sözü, yazacak cümlesi olanlarla birlikte yürüyelim.
İsteriz ki şehirde kültürel canlanma olsun.
Şehrimizin yaşanmazlığından dem vuranlara söyleyecek sözümüz yok. Şaşırıyor ve onlar adına üzülüyoruz. Şehrimizin yaşanmaz olduğunu düşünenlerin şehri yaşanmaz hale getirdiklerine inanıyoruz.



Gelin, şehrin kültür damarlarını yakından tanıyalım, yeni kanallar açalım.
Gelin, şehrin sokaklarının sesine, mimarimizin anlatacaklarına kulak verelim.


Gelin, unutulmaya yüz tutmuş gizli hazinelerimizi tekrar ortaya çıkaralım.
Şehirleri imar etmenin çok katlı binalar, köşe başlarında marketler, kafeler açmakla mümkün olmayacağını bilelim.
Şehirleri mamur hale getirmek geçmişten bize kalan her ne varsa; müzikten, yemeğe, edebiyattan sanata, mimariden, zanaatkârlığa, tarihten tabiata, Horasan Erenlerinden Saruhan Beye, Gülgün Hatun’a, Revak Sultan’dan Karaca Ahmet’e, Tapduk Emre’den Yunus Emre’ye… Aşımıza, işimize sahip çıkmalıyız. Aksi halde şehirler yaşanmaz hele gelir ve kültür şehirden uzaklaşır…
Kültürün şehirden uzaklaşması demek insanlığın tüm erdemlerinin şehirlerden uzaklaşması demektir! İşte o zaman insanlığın ve şehirlerin sonunun geldiğinin resmidir.