MANİSA TARİHÇİSİ İBRAHİM GÖKÇEN’İ YAŞATMAK
(Manisa Tarihçisi, Ressam, Öğretmen İbrahim Gökçen)
Manisa’nın tarihi, sanatı ve Manisa üzerine araştırma yapan kaç kişi var diye sorulacak sorunun cevabı içinde İbrahim Gökçen ve Çağatay Uluçay isimleri ilk sırada yer alırlar.
Manisa vefasız bir şehir midir bilemem ama Manisa’ya hizmet etmiş insanları her nedense çabuk unutuyor. Etrafımıza, sokağımıza, caddemize, okullarımıza… bakarsanız ne dediğimi anlarsınız. Manisa’ya hizmet eden bürokrat, vali veya Manisa ile hiç alakası olmayan bazı insanların isimleri yaşatılırken ömrünü Manisa’ya hizmet ederek harcamış insanların isimlerinin unutulması, yaşatılmamasına anlam vermek mümkün değil.
Manisa’nın şehre hizmet edenlere karşı vefasızlığına verilecek en güzel örnek İbrahim Gökçen’dir sanırım. İbrahim Gökçen Manisalı değildi. Ancak Manisa aşığıydı.
28 Eylül 1937-18 Eylül 1957 tarihine kadar Manisa’da görev yaptı. Emine Meral Seçer, Oğuz Gökçen ve Yavuz Gökçen Manisa’da doğdu. Hanımı Mürüvvet Öğretmen Manisa’da 20 yıl öğretmenlik yaptı.
İbrahim Gökçen’in Manisa için ne kadar önemli bir değer olduğunu anlamak için yazdığı eserlere bakmak yeterlidir.
İbrahim Gökçen’e talebeleri “İbramço” derlerdi. Onu hatırlayan ortaokul ve lise yıllarında İbrahim Gökçen’in öğrencisi olanların bir kısmı Hamam önünde tuval, fötr şapka, pipo ve elinde boya fırçası ile tablo yaparken hatırlamaktadır.
İbrahim Gökçen’in Manisa’ya dair yazdığı kitapları şunlardır:
1-“Manisa Tarihine Genel Bir Bakış”. İstanbul, 1939(M.Çağatay Uluçay’la birlikte)
2-“XVI ve XVII Yüzyıl Vesikalarına Göre Manisa’da Deri San ’atları Üzerine Bir İnceleme”. İstanbul, 1945
3-“Sicillere Göre XVI. Ve XVII Asırlarda Saruhan Zaviye ve Yatırları”. İstanbul, 1946
4-“16 ve 17 Asır Sicillerine Göre Saruhan’da Yürük ve Türkmenler”. İstanbul, 1946
5- “Manisa Tarihinde Vakıflar ve Hayırlar”. Kitap: I, İstanbul, 1946
6-“Manisa Tarihinde Vakıflar ve Hayırlar”. Kitap: II, İstanbul, 1950
7-“Tarihte Saruhan Köyleri”. İstanbul, 1950
8-“Turist Gözüyle Manisa”, İbrahim Gökçen, M. Çağatay Uluçay, M. Rauf İnan, M. Azmi Önakın, İstanbul 1945[1]
Ayrıca İbrahim Gökçen’in yazmış olduğu makaleler, Işık gazetesinde yazmış olduğu yazılar,[2] Gediz ve Genç Spil Dergisinde yazmış olduğu yazı ve şiirlerle birlikte Manisa’ya dair yüzlerce yağlı boya ve karakalem çalışması bırakarak adeta şehri ayağa kaldırdığını söylemek gerekir. Bunların yanı sıra Türk Folkloru dergisinde “Türk Folkloru” üzerine yazmış olduğu seri yazılardan bahsetmek mümkündür.[3]
İbrahim Gökçen’in tüm kitapları Manisa’ya dair. Bu nedenle İbrahim Gökçen için Manisa tarihçisi demek yerinde bir tespittir. Ancak İbrahim Gökçen Bulvarından başka hiçbir yerde ismi geçmeyen Manisa aşığı, dev eserler veren ve Manisa özlemiyle 4 Şubat 1958’de kaybettiğimiz İbrahim Gökçen’in adı mutlaka bir okula verilmeli ve ölümsüzleştirilmelidir.
İbrahim Gökçen’in tüm eserlerinin yayın hakları bizdedir. Manisa’da bir babayiğit çıkıp Manisa’nın tarih ve kültürünü yaşatmak amacıyla bu eserleri basmak için yardımcı olmak isterse seve seve yardımcı oluruz. Gönlümüz ve kapımız ardına kadar açıktır.
*
16 Nisan 2019 günü İbrahim Gökçen’in gelinleri ve torunu Manisa’ya gelerek İbrahim Gökçen’in dolaştığı sokaklarda dolaştılar. Tanıdığı inşalarla görüşüp hasret giderdiler. İbrahim Gökçen’in kızı ve oğulları hayatta değil. Gelin ve torunları İbrahim Gökçen’in hatırasına sahip çıkmak için ellerinden gelen gayreti gösteriyor.
Oğuz Gökçen’in eşi Hayrunnisa Gökçen ve Yavuz Gökçen’in eşi Meliha Gökçen Manisa’ya gelerek bizleri mutlu ettiler. Kendilerine teşekkür ederim.
Manisalılara düşen en büyük görev İbrahim Gökçen’in eserlerine sahip çıkmak ve onu ölümsüzleştirmek amacıyla adını bir okula vererek yaşatmak olmalıdır. www.tarihistan.org
[1] Turist Gözüyle Manisa, 30 Ağustos 1945 tarihli Halkevi Başkanı Azmi Önakın’ın “Önsöz” yazısı, İstanbul, 1945
[2] Manisa Işık Gazetesi sahibi A. Kemal Besen İbrahim Gökçen’in yakın dostudur. İbrahim Gökçen’in kızı Emine Meral Seçer Hanım bu bilgiyi teyit etmektedir. Emine Meral Seçer’le 27 Aralık 2015, Pazar, 12.30-13.40 saatleri arasında İzmir Hatay’daki Çınar Apartmanındaki evinde görüşmedeki ifadeleri.
[3] İbrahim Gökçen, “Tarih ve Folklor Tetkikleri: Tarih ve Folklor”, Genç Spil Dergisi, , sayı:9, Mart 1955, s.4