SEVDAM
Ahenkli renklerin alımlı dünyasında düşündüm seni,
Hayatımın çizilmemiş eleğimsağması gibisin.
Şimşeklerin aydınlatan ışıklarında gördüm seni,
Adeta yansıyan bir ışık huzmesi gibiydin.
Gecenin bir yarısındaki gürültülü fırtınalar seni,
Yine bir gecenin yarısı alacak ve kaybolacaksın.
İçim dışıma çıkacak, karanlık bastığında seni,
Ürperecek vücudum, üşüyecek ellerim,
Ve her buğulandığında gözlerim,
Gözyaşlarım seni arayacak.
Belki tanımayacağız birbirimizi,
Duymayacağız seslenişlerimizi.
Takılıp kalmayacağız inatlı bakışlarla,
Sarı, dağınık saçların kapattığı çehreye,
Tanıdık gelse de kokumuz aldırmayacağız.
Vaktiyle yaşanmış seslenişlerden arda kalan
Duyulmaz, anlaşılmaz mırıldanmalar olacak.
Gözlerim dalacak çok çok uzaklara,
Kapılmayacağım benzeri duygulara,
Çekiciliğin bana tesir etmeyecek nedense.
Bakışlarının sertliği, hiçliği gösterecek bu kez,
Yüreğimde bir titreme olmayacak,
Lakin yorgunluğum çokça artacak.
Su serpmek istemediğim bir sevda içimde,
Tarifle bulamadığım bir gizli acının izleri,
Yanan ateşin dağıtmış son közlerini.
Yakmayan alevleri varmış seni,
Dumanında bile kaybettim yolumu.
Bilmem neydi sebebi, bir yel esti kırdı beni.
Dinlemedin, beklemedin, aldırmadın sevdam.
25/12/2012 Muammer AZMAK
