ÖZÜMÜZE SÖZ

ÖZÜMÜZE SÖZ

Hesap kitap yapanlar şahittir, çokçası şaşar.
Bu dünyada görülmeyenler, ahirette alacaklı çıkar.
İlahi adalet kollama yapmaz, limon gibi sıkar.
Neler yaptım, yapmaz olaydım diyen can, yanar.

Tembihim sanadır, bakma bön, yorgun yaşar.
Her ne kadar derlerse de yıllanmış peynire kaşar.
Mütevazı ol, kovmasınlar seni, bırakmayı başar.
Mazlumun dizdiği kervan dağlar üstünden aşar.

Eyledin tezgâhta süslü ayna ile şaşkın nazar.
Yakınların cesaretlenir, daim artarak azar.
Bu gidişle kalmayacak, ne tezgâh ne Pazar.
Kar üstüne kar beklerken edeceksin zarar.

Çekilmeyecek karmakarışık çilesin.
Görülmemiş bin bir çeşit hilesin.
Çok biliyorsun ama haddini de bilesin.
Yok, ise izan, irfan; kör taşa gelesin.

Fikrim var, zikrim var, hiç görmezsin.
Ahalinin çabalarına, layığını vermezsin.
Kendini ululamayanların kadrini bilmezsin.
Pervane misin hep kendi yörende dönersin.

Gözlersin, açık-kapalı hep ufku gözlersin.
Dur durak bilmez, çokça aldatma söylersin.
Halden anlamayana denk gelende neylersin.
Kuyruğunu kısmaktan başka şey bilmezsin.

Muradımız olmuştur, sözler kendi benliğimize.
Arzu edenler dahi yağma etsinler, nefislerine.
Aldanmayalım özümüzden çıkan kemliklere.
İtimat edelim fikirlerin var olan zenginliklerine.

Muammer AZMAK 04.04.2025