KUŞLAR
Kuşlar, büsbütün, sessizce çığrıştılar.
İçimdeki kuş sürüleri kanat çırptılar,
Kuşlar, çırpına çırpına şakıdılar.
Gözün gördüğü her şey kanatlandı.
Gözün gördüğü her şey rakkaseleşti.
Yaradılışlarının sırrını keşf edip döndüler,
Dönerken düğümlendiler, çözülmediler.
Kimseler, tutamayacaktı sıçramalarını,
Kimseler, kanat çırpmayacaktı uçuşlarda,
Kimseler, saf bağlamayacaktı gökyüzünde,
Kimseler, yapmayacaktı alargayla süzülüşler,
Kimseler, süzülüşlere diyemeyecekti musiki nağmesi.
Rakkaseler, bu hızla raks edemezdi.
Rakkaseler, musikinin silkinişiyle tek olamazdı.
Rakkaseler, yıldızlar misali çoğalamazlardı.
Dönüşler beni de kavurdu can evimde,
Özümü kaptırdım, kâinatı ayaklandıran musikiye,
Artık değildi kuşlar raks eden, bendim cem yerinde,
Dönen ben, çırpınan ben, düğümlenen ben, çözülen bendim.
25.03.2015 Muammer AZMAK
