KÜÇÜK ŞEYLER
Önemsemek gerektiğini bilmeyenimiz yok denecek kadar azdır, küçük şeyleri. Fakat önemsiyor muyuz sorusunun karşısında, gönül rahatlığıyla ‘evet’ demek cesaretini gösterebiliyor muyuz?
Önemsemek, mühimsemek, benimsemek, dikkate almak, değerlendirmek ve benzeri eylemlerin işbirliği ile varlığını sürdürebilecek olan küçük şeylere, hayat hakkı tanımamak göz ardı edilecek bir davranış olmasa gerektir.
Mesela küçük bir çiviyi, küçük bir demir parçasını, eski eşyaları, tecrübe abidesi yaş almışları, kâğıt parçalarını, atıl hale getirdiğimiz her şeyi önemsiyoruz demek bahtiyarlığında olduğumuzu söyleyemiyoruz, bu hal ile söyleyemeyeceğiz.
Okullarımızın tatil havasına girdiği bu günlerde ufak tefek dediklerimiz daha da dikkate değer görünüyor gözümüze. Sene sonu iş ve işlemleri başlığı altında yıllardır yapılan çalışmaların elektronik ortama aktarılmış olmasına rağmen hala kâğıt israfına sebep vermesine bir anlam veremediğimizi belirtmekle işe başladığımızda, arkasının çorap söküğü gibi geldiğini rahatlıkla görebiliyoruz.
Ders kesim raporu, kulüp faaliyet raporu, başarım değerlendirme ölçeği, tasarım değerlendirme ölçeği, öğrenci takip formları(her öğrenci için ayrı), sınıf içi değerlendirme ölçeği, sınav başına yapılan analiz formları, onur belgesi teklif yazısı, şeklinde uzayıp giden somutlaştırma çabalarının çokluğuna…
İdareciler eliyle yapılan matbu dosyalamalarla bu listenin hayli uzadığını ve küçük görülen işlerin devasa bir büyüklüğe evirildiğini ve tasarruf kavramını yerle yeksan eylediğini söylemek, tahmin etmek zor olmamaktadır.
Hele öğrenicilerimizin kural kaide tanımaz bir özgüven ile eğitim-öğretim faaliyetlerini keyfi askıya almaları, devamsızlık yapmaları, bir yerlerden kulaklara fısıldanan kolay ederiz yollu ifadeler küçük şeyleri önemsememenin faturasının gün geçtikçe daha da ağırlaşacağının işaret taşları gibi döşendiğini gören gözlere göstermektedir.
Boşa harcanan mesainin yanı sıra, zamanın kaybedilmesi, eşyanın korunamaması, kitabın çöpe dönüşmesi, karşılığı verilmeyen emeğin yemeğe dönüşmesi, erdemlilik kaygısını taşıyanların manevi hasar görmesi ve benzerleriyle uzatılacak listenin… Küçük şeyler yaftalamasının altından kalkılamayacak sorunlara dönüştüğünün ve farkına varamamak yanlışlığını da ilave edince devasa bir canavar yaratma yolculuğunu sürdürmek zorunluluğunu ortaya çıkarmaktadır.
Eğitim- öğretimdeki son hafta serbestliği son ay; son ay ise son iki aya; son iki ayda son döneme dönüşmeye aday görünüyor, son sınıflar için. Bir bir cesareti tetikliyor ve alt sınıflardaki talepsizlik kendilerine yol açma işaret fişeğine dönüşmeye bürünüyor.
Son söz olarak diyebiliriz ki, küçük şeyler önemsenmeli, zikredilen başlıklardaki zayi edilenlerden tasarruf bile ciddi bir kaynağın korunması, kazanılması, iş gücüne ulaşma anlamına gelir. Muradımız üzüm yemektir. Sorumluluk sahiplerini bu noktalarda bir kez daha tedbirleri gözden geçirmeye çağırmaktır.
Muammer AZMAK 05.06.2022
FACEBOOK YORUMLAR