KAR İLE DÜŞÜNÜŞ
Göklerin dibi mi delindi acep,
İncecikten, incecikten yağan ne?
Beyaz kelebekler sarıyor her bir yanı,
Uçuşları savruk mu savruk,
Sımsıcak yuvaların kor çatıları,
Bembeyaz örtüye bürünüyor şimdi.
Kar taneleri, düşerken, toprağa,
Allı morlu, aklı karalı hayaller,
Uçuşurken zihnimin derinliklerinde,
Gökyüzünden gelen her tanecikle,
Bürünüyorum, mazinin gizemlerine şimdi.
Kar yağışıyla aklansın, yıkansın günahımız,
Çığ düşer gibi düşsün âleme feryadımız,
Ne kıymetler bıraktı, gitti ecdadımız,
Elden avuçtan gidenler yaktı, kor gibi şimdi.
Mitilini atmış ayaz, pervasızca esiyor.
Rüzgâr, yüzümüze vuruyor hasretini.
Dağıldı saçlarım hem de ben, ağladım.
Karlar, karlar yağdı, gönül şehrime şimdi.
Üşüdüm mü, üşüdü mü ellerim, dillerim,
Lapa lapa yağan kar mı, dert mi bilemedim.
Çıkıp gelsin, bir karlı akşam vakti, ceddimiz,
Umudumuz savrulur, hüznümüz savrulur şimdi.
04.01.2015 Muammer AZMAK
