İŞGALCİLER  YA DA  ARAÇLAR

İŞGALCİLER  YA DA  ARAÇLAR

Sokaklarımız, caddelerimiz, sanki araç kabristanı. Küçüğünden büyüğüne, genişinden darına, etrafımızda var olan bütün sokaklarımızda, caddelerimizde adeta işgal kuvvetleri edasıyla boy gösteriyorlar. Her alanı, her köşeyi, bırakmamacasına tutmuş araçlarla karşılaşmamak mümkün değildir. Bu noktada işgal kuvvetleri mi yoksa araçlar mı sorusunu sormadan geçemiyoruz.

Bazı sokaklarda birden fazla manevra yapmak zorunda kalan yayalar bazen de akrobasi hareketlerini, çeşit çeşit sergilemek zorunda kalıyorlar. Sanki şehir değil araç mezarlığının içinde geziniyormuş hissine kapılıyor insan. Medeniyet göstergesi olarak kabul edilen ve sahiplerinin her birinin ayrı ayrı insanların hayatına, sorgusuz sualsiz bir şekilde girişi, zaman zaman hayatlarıyla kesişmesi ve onları müşkül durumlarla karşı karşıya bırakması, kaçınılmaz bir hal almıştır.

Oysa araçlar insanoğlunun istifadesine bırakılmakla kalmamış adeta onlar için ortaya çıkarılmış unsurlar olmaktan ileri giderek adeta baş belaları konumuna gelmişlerdir. Bu noktada davranışlar geliştirmek herhalde şehrin ileri gelenlerine düşmektedir, ancak bu vaziyetteki kıpırdanmalar yeterince karşılık bulamamaktadır. Gelecekte şehrin emini olma sevdalılarının bu meseleye hayli kafa yormaları gereği, ertelenmeyecek bir vazifedir.

Örneğin araçların rastgele işgalci konuma getirilmesi, yine onları sevk ve idare edenlerin marifetiyle gerçekleştirilmektedir. Burada gözden kaçırılmaması gereken bir nokta yaptırımların yetersizliği, denetimlerin azlığı, görmezden gelmenin çokluğu ve kayırmacılık illeti yüzünden olsa gerektir. Tabi olarak yapı elamanlarının bir bölümünün ayrılıyor gibi yapılması, ayrılmaması da rol üstlenmektedir. İlla özel alan yokluğu da bundan bağımsız değildir.

Devlet erkini elinde bulunduranlar bu vaziyeti görmezden gelmekte, yok saymakta, denetim mekanizmalarında esnetmelere yönelmekte ve kolaycılık yollarına iltifat etmektedirler, desek çok iddialı olmamış oluruz kanaatindeyim. Bunlara bireylerin aynı özellikleri sergilemelerini de ilave edecek olursak ortaya çıkan keşmekeşlik bir türlü medenileşme adımlarına dönüşmemekte, şehir dediğimiz gelişmişlik göstergesi olan mahaller karmaşa merkezlerine dönüşmektedir.
 
O halde her birey kapısının önünü temiz tuttuğu gibi Sokağını da temizlemek caddesinin de kirlenmemesi noktasında gayret sarf etmek durumundadır ki mahallemizin, semtimizin, beldemizin, imarına katkı verilmiş olsun. Asli görevimiz olan aksaklıkları ilgililere bildirmek vazifesini de ihmal edilmemesi gereken bir eylem olarak hatırdan çıkarmamalıyız. Yaşanası şehirlere kavuşmak dileğiyle…

Muammer AZMAK 13.02.2024