GİDER

GİDER

Erken kalkar evinden kasabaya er gider.
Bulgur, nohut, tarhana, ne bulursa yer, gider.

Çuval çuval kömürü yakarken terler, gider.
Vakit gelip ceremesini öderken serler gider.

Bin bir emek ekinleri ekerken iteklenir, gider.
Satıp parasını alınca helva ekmek yir gider.

Anasının sözün dinlemez, kendin söyler, der gider.
Telef olup elden ayaktan düşerken gözde fer gider.

Temiz suyu akıtmaz gördüğün her gider,
Bazıları ayırt etmez akı- karayı yer gider.

Söylerken sözün hasını gönülden kir gider,
Yürürsen hak yol üzere önde hep pir gider.

Almaz hak ehli mazlumun ahını, verir gider.
Aheste çıkar aheste ki bunu da bilir gider.

Bahar gelirken her taraf yeşile bürünür gider,
Hazan yelin estiğinde yapraklar sürünür gider.

Gençlikte ne çıkarsa bahtına olsun der gider.
Yaşlanınca heveslerin bırakır teker teker gider.

Dümenin doğru tutanın keyfine keder, zor gider.
Âlemin işleyişin her kimse için aynı olur, kor gider.

Muammer AZMAK 14.09.2022