GİDEMEDİM BİR ADIM ÖTEYE
Hayallerimin yetersiz kaldığı zamanda, beni bırakıp gittiği yerde kaldım. Ben hayal yağmurların nicelerine direndim, nice yağmurlarda ıslandım, nicelerinde içim titredi, üşümedim. Nice yağmurları ağırlamış bedenim,
dizlerimin sızlamasına aldırmadı, ama hareket halindeki karıncalanmayı da durduramadı. O kımıl kımıl hareket edişler göndermedi bir adım öteye, belli mi olur, yolunu şaşırıp birden umut olacak hayaller belirir de kanatlarına tutunup yeni ufuklara yönelirim diye.
Bulutlar kapadı göğü, göremedik günlerce o güzelim gökyüzünü. Ha yağdı ha yağacak derken başladı, ama kesilmedi sonu. Hayal yağmurları bardaktan boşanırcasına yağdı üzerimize. Dökülmüş sonbahar yaprakları gibi ıslandı, kurudu, ıslandı kurudu ve çürüdü. Genleşme etkinlikleri bakır teli nasıl koparıyorsa öyle kopardı parçaları bütünden. Zihnimizin seçkin köşesine kurulmuş saltanat süren hayalleri koparamadı bizden. Güneş değil ayazlar yalım yalım yakıp kavurdu da bu bedeni lakin dokunamadı hayallere. Gidemedim bir adım öteye belki yeni hayallere kapılırım diye.
Zamanın avuçlarıma terk ettiği yıllar, damla damla akıp tükendi parmak uçlarımdan. Yalnızca parmak uçlarımdan değil, alnımdan, şakaklarımdan, duruşumdan, yürüyüşümden. Konuşukluğum bir yankı tavrıyla dağların zirvelerine kadar beni takip etti. Yalçın kayalara, taşlara çarpıp yüz geri ederek suratıma şamar olarak döndü. Alnımdan vurulmuşa döndürdü geçip giden zaman. Oysa daha peşinden gidilmesi gereken çok hayal vardı. Gidemedim bir adım öteye yine ben oldum göçüp gidenlerin ardından bakan.
Artık gitmeli bu iklimlerden. Gitmeli diyorum da baharların kelebekleri gibi çiçekten çiçeğe değil ama omuzdan omuza sıçrayıp cirit atan hayaller yakamı bırakmıyor. Gönlüm en sıcak diyarların kokusunu ta ciğerlerine çekiyor çekmesine lakin hangi diyar sorusuna hayallerim cevap vermiyor. Elbet gitmeliyim. Nasıl gitmeliyim. Hayalleri bırakmalıyım hayali beni bırakmıyor. Bir adım gidemiyorum öteye yine takılıyorum hayallerimin peşine.
Camdan bakıyorum hem de cama yapışmış şekilde dışarıya. Birbirinin üzerine, birbirini kırmadan düşen kar tanelerini izliyorum. Küçük-büyük demeden, peş peşe geliyorlar birbirlerinin üzerine, durmaksızın. Beni camdan alıp kendi umutlu dünyalarına katıyorlar hiç kıskanmadan. Masa üstü süslerin döndüğünde karışması sonra sükûnetle yatışması gibi uçuşan-karışan sonunda yatışan kar zerreleri halindeki hayallerim. Bir adım gidemiyorum öteye, en koyu karanlıklara mıhlanıyorum hayallerimle.
Birbirleriyle adeta sevişen, oynaşan karlar ve tek başına kalamayan ben. Garip bir yalnızlık hissi kaplarken içimi hayallerin işgaline uğruyorum. Hatıraların zirvelerine tırmanıyorum. Ellerim niyaz duruşuyla göğe açılırken kulaklarımda çınlayan ilahi ses beni kendime götürüyor. Hangi yöne dönsem umut çiçeklerim soluyor. Kırılan canlar mı kanatlar mı seçemiyorum. Ben hüzün yağışlarına tutuluyorum. Lütfen gelmeyin, gelmeyin diye içimden yalvarıyorum gözyaşlarıma, fakat aldırmıyorlar. Karlara, yağmurlara inat biteviye yağıyorlar. Yalvarışlarıma oralı bile olmuyorlar. Bir adım gidemiyorum öteye, tutamıyorum gözyaşlarımı, hıçkırıklara kapılıyorum.
Hatırımda yer tutmuş olanlar neden uslu durmazlar. Burada yer çok sizde bize katılın dercesine çağırırlar hayalleri gittikleri diyarlardan geri. Gelenler nedense hemen zamane oluveriyor. Asra uymakta pek mahir çıkıyorlar. İster istemez nerede o eski günler dedirtiyorlar insana. Eski günler. Yiğitliğin harman, korkunun derman olduğu günler. Hayatın tozpembe, gençliğin deli küheylan olduğu günler. Nereye sürükleniyorum? Uzak iklimlerde mutluluk deryasına mı, Kendimde yalnızlık kuyusuna mı? Bir adım gidemiyorum öteye en az zarar verecek hayalimin içine sığınamıyorum.
İçimde olup-biten birçok şeyi biliyorum. Bilmezlikten geliyorum. Çaresizlikten, çözümsüzlükten, çıkmaza mahkûm olmaktan bizarım. Çok kısa bir an insanı kendinden alır bu kadar uzağa götürebilir mi? İzah etmekte zorlanıyorum. Durum bu minval üzere de diyemiyorum. Bir adım gidemiyorum öteye, kurtaramıyorum kendimi hayallerin esaretinden. Kendimi götürtmemeliyim. Ben bende kaldıkça ümitle yaşamalıyım.
Hayallerinizin gerçeğe dönüşmesi ve hayrınıza olması dileğiyle, yalnızlığınızı hayalleriniz sarsın.11/01/2012
