İKRAM
Aşkın maksadı ancak yar imiş
Siret-i canda ayan didar imiş
Ol cümle gayrısı kıyl-ü kal imiş
Ömür sermayemi yellere verdim
Ariflerin cem’inde üryan oldum
Çiğ idim harda yandım büryan oldum
Arş-ı semaya uçtum seyran oldum
Esvabımı attım sellere verdim
Gördüm ki aşıklar burada ölmez
Bu bağın gülleri mahzundur gülmez
Ednanın ateşi yanar da sönmez
Gönlümü dağladım ellere verdim
Ertem ÖZUŞAKLI
