HÂL-İ PÜR MELÂLİM

HÂL-İ PÜR MELÂLİM

Susmuş dilim, konuşur gözüm
Bakışlarım, sözlerime inat
Yitmiş mefkureler meskeni beynimde,
Üç tay koşturur şimdi, bir de at.

Ağır fikir amelesi yıkık bedenim
Katıksız yemeklerin müdavimiyim ben
Ziyafetim kalmış kırmızı bahara
Çiçek bilmez, yeşil bilmez zemheriyim ben

Volkan gibi patlamaya hazırdır sinem
Buzdağından lavlarım, köze gelmez
Ateşlerde pişmiş sivrice dilim
Dalkavuklar diyarında söze gelmez

Nice zamandır doğru kelama hasretim
Yetisini kaybetti asırlardır kulaklarım
Dün ak dediğine bugün kara diyenlere
Miskal-i zerre iz'an yetiştirin ulaklarım

Ey dost işte gördün beni, olmazlara talibim
Budur hâl-i pür melâlim ömrümün son kertesinde
Şimdi bütün sokaklar dar ve çıkmazdır bana
Yetiş Zümrüdüanka, gözüm artık masallar ülkesinde

Erkan Akbalık