TREN
Tren, gel beni götür
Ben olmadığım yere.
Yüreğimin sadece
Yaşamçin döyündüyü,
Beynimin sadece
Yaşamçin düşündüyü yere.
Gel, beni benden apar,
Gel bu varlıkdan çıxar.
Yahut böyle de yapa bilirsin–
Beni burda bırakıp
Düşüncelerimi, duygularımı
Götüre bilirsin, mesela.
İçinde oturmağa yerin yoksa,
Kısılıp bir köşede
Boynu eyik de gide bilirler.
Zaten onlar her acıya alışmışlar.
30.04.2024
Cevahir Tanrıverdi
FACEBOOK YORUMLAR