DÜNYA

DÜNYA

Dünya, kederine konuk eyledin,
Seviçten bana pay ayırdınmı hiç?
Okun etrafında fırlanıp durdun,
Bir kere başıma dolandınmı hiç?

Yandınmı gözümden akan yaşlara?
Sevinci değiştin soğuk qışlara.
Uymam köksündeki o taş-kaşlara,
Kendin yalanına inandınmı hiç?

Yaratdın, yaşatdın, yandık koruna,
Yolundan çıkanı koydun yoluna.
Kefene bürüyüp aldın koynuna,
Gidenin ardınca yas tutdunmu hiç?

Diller söylese de, - "bu dünya yalan",
Eteğinden tutdu sıkıca nadan.
Yine her oyunda sensin kazanan,
Bizi aldatanda utandınmı hiç?

Koynunda yer verdin ölü sağlara,
İnsanları böldün siyah, beyazlara.
Biz ki hey söyledik ahı dağlara,
Ahlardan od tutub alıştınmı hiç?

Dünya, kederine konuk eyledin,
Sevinçten bana pay ayırdınmı hiç?
Gelimli- gidimli, ölümlü dünya,
Ebedi ömründen usandınmı hiç?

Cevahir Tanrıverdi