ALTIN TEPSİ

ALTIN TEPSİ

Konuşmak istiyorum tüm bildiklerimi…
Konuşmak istiyorum ama nerede karşımda birileri?
Konuşmak isterken ben tüm bildiklerimi…
Anlayacak birileri var mı sahiden bizi?
Ne düşündüğünü ben biliyorum şimdi…
Sen kendini anlar mısın ki?

Konuşmak istiyorum tüm bildiklerimi…
Anlaşılmadığımı bildiğim her an,
Susmak kemiriyor her bir zerremi.
Konuşmak istiyorum ama nerede karşımda birileri?
Konuşmak isterken ben tüm bildiklerimi…
Karga ile kelebeğin hep aşkına imkansız demişler,
Birbirini anlamayan iki dilin çaresizliğini,
Belki de hiç bilmemişler…
Belki de hiç bilmek istememişler…
Zaten insanlar neyi bilir ki? 
Hiçbir şey bilmediklerini,
Hiç bildiklerini görmedim.
Ben bu insanlık işini 
Henüz çözemedim

Konuşmak istiyorum tüm bildiklerimi…
Mahkum edilen lakin üzerini örttüğümüz tüm gerçekleri…
Konuşmak isterken ben tüm bildiklerimi…
Bu uğultulu sessizlik, 
Konuşmazsam sağır eder artık beni…
Kırmak gerekir insanların elindeki altın tepsilerini. 
Kırmak gerekir ki kötülüğü sunmasınlar altın bir tepside önümüze.
Varsın kötü biz olalım,
Varsın kırmak bizden sorulsun.
Kırmak gerekir insanların elindeki altın tepsilerini. 
Gerçekler zaten gerçek oldukları için hep görmezden gelinirler.
Artık konuşmak istiyorum tüm bildiklerimi…

(Yan masaldaki kız) 

-Ayça DURAK