SÜRGÜN DÜŞÜNCELER
Bir kaplan hırsında kıvrılır sokak,
Artık parke taşlarınca soğuğuz.
Şu kısık sesleri duyurmak için;
Seni, coşkun heveslere dalarak
Arıyoruz köşe bucak, yok musun?
Pişmanlıklar sayısız.
Işıksız evlere tek penceresin!
Yokluğunu hissetmeyen kaleme,
Yanlış basan bu tuşlara dargınız.
Üstümüze yağan acı bir sağnak,
Yakıp yıkan bir fırtınadır gelen.
İnsan, geçen mevsim ve düşen yaprak..
Sihrine uzak zamanda bir hal var:
Ve biz bize kırgınız.
Uzak-yakın gelişini bekleriz,
Asık yüze güller gönderen sesin!
-Ki artık biz, müjdesiz ve yorgunuz-
Merâmımız duyulmaz mı ne yapsak?
Hangi yerler, hangilügatlerdesin,
Rengini, tadını unuttuğumuz?
Mâtemlerle durgunuz.
“Huzur? !” feryâdında günler pek uzun..
Ve kimbilir.. ne zaman duyuluruz?
Yanık kokusunda depreşir toprak,
Dağlarla yarışır bir sözün aksi:
Ne zamandır ümitlere sürgünüz?
Üstüste çığlıklar birikir gökte.
Sarsılır yeryüzü titremesinden,
Geçmişle gelecek barışır orda.
Seslenir birisi çağlayan gibi:
Aramızdadır o, aramızdadır...
Birlik olup va’dine dökülürüz.
Peşpeşe örülür canlar bu seste;
Koşar gelir bir yerlerden müjdeler:
Ferah iklimlere taşınıyoruz!
Kayıp hânesinde geçse de son güz,
Bin şükür elleri yaramızdadır;
Sevmekte direnen biri var şimdi.
Sabredin az daha.. gün doğar şimdi.
A.Yağmur TUNALI
FACEBOOK YORUMLAR