Şeb-i Yeldâ'dayız

"Şeb-i Yeldâ", klâsik kültürün hayâli en çok zorlayan ve süsleyen terimlerinden biri. . 
Şarkın bir dünya sığdırdığı ve noele kadar uzanan ritüelleri hediye ettiği bir gece. 
Aşkın yanı başında anılan bir uzun hasret ve ıstırab yumağı. 
Acıların tadında saltanat süren bir eski zaman yâdigârı.

Bu yıl da geldi. Hoşgeldi.

"Âşıklara her gece şeb-i yeldâ'dır" derler. Elbet doğrudur. 
Şu var ki, doğru, sınırları belli olan klâsik edebiyatta bile tek yönü işaret etmiyor.
Üstâdımız Yahya Kemal, "söyler" redifli gazelinde, "şeb-i Yeldâ"yı bir vuslat gecesine çeviriyor:

"Şeb-i yeldâda uzar fecre kadar kıssa-i aşk
Tâ ki Mecnun bitirir nutkunu Leylâ söyler"