PENCEREDE
Kar yağıyor.
Yaşanmamış yıllar kadar yağıyor.
Camların ardında titreyen rüzgâr,
Deli haykırışlar karıyor güne,
Ölümü hayâta sarıyor yine.
-Göğün öfkesine uğramış kuşlar,
Bu dersi şurada zor okumuşlar,
Ve apansız dallarda uyumuşlar!-
Burda ben, şu topraklar uyanmadan,
Derinde üşüyen buzlarda o an,
Son dersi bir kuştan okumuş adam:
Ömrümü kurumuş dallara gerdim:
Rûhumu bir kuşun avcuna serdim.
-Çırpınırken aman derdinde kuşlar,
Kar kokulu ferman derdinde kuşlar,
Bu dersi şurada zor okumuşlar!-
Üstüme geliyor bütün savaşlar,
Kanatları tüye sarılmış başlar,
Karlara üşüşen ve düşen kuşlar
Ve karlarda bir kuş gibi bu adam!
Kuş gibi.. savrulmuş gibi bu adam!
-Kuşlar…
Bu dersi şurada zor okumuşlar!-
A.Yağmur Tunalı
(Melâl Burcu, 2. baskı, 119. sayfa)
