OZAN ÂRİF'İN VEFAT YILDÖNÜMÜ
Öyle bir yiğit ender gelir.
Şairler içinde bir yiğit şairdi.
Sözü kılıç gibi keserdi.
Bizde şair dediğin öyledir.
Kimseye kul köle olmaz.
Övgüsü de yergisi de hedefi alnından vurur.
Öğretmendi.
Öğretmenken o büyük kavganın içindeydi.
12 Eylül öncesinin ağır şartlarında memleketi bir uçtan bir uca dolaşmıştı.
Sazını kucaklar, yola düşerdi.
Düzenlediğimiz gecelerde seyirci onu beklerdi.
Sahneye öyle bir girerdi ki sazından sözünden önce olan olurdu.
Yer sarsılırdı.
Arkasında bir dünya vardı.
Yürümeye hazır yüzbinlerle gelirdi.
Bir de söze ve şiire girdi mi yollar dümdüz olurdu.
O yiğit edasında dünya fatihi atalarının ruhu gezinirdi.
Gelenler iman tazelerdi.
Hele taşlamaya başlayınca devler cüceleşir, un ufak olur dağılırdı.
Öyle bir dili vardı.
Türkçe'nin sırrını duyan ve duyuranlardandı.
Gitti.
Aziz Ağabeyimin aziz rûhu önünde eğiliyorum.
Çektikleri bizim içindi.
Nesiller boyu hatırlanacaktır.
Büyük Türk Milleti kendisi için yaşayanı unutmaz.
Binlerle rahmet dileyerek...
FACEBOOK YORUMLAR