Dr.TURGUT ALSIRT GÖÇTÜ!

O bizim ağabeyimizdi.
Öyle böyle bir ağabey değil, olmak istediğimiz ve olamadığımızdı.

İstanbulluydu.
Eski İstanbul'un bütün renkleri onda toplanmıştı.
Jinekologdu ve ne kadar iyi bir doktor olduğunu çok söylerlerdi.
Görgüsünden, bilgisinden, yaşama kültüründen, sözünden sohbetinden, hâline tavrına kadar bir bütün olan insan pek azdır.
Turgut Abi, onlardandı.

Kendisinde olandan isteyene zevkle, heyecanla verirdi.
Vazife adamıydı, adanmış bir gönüldü.
Net konuşur, açık söylerdi.
Tevâzuu her hâlinden, derinde, gösterişsiz, durgun bir su gibi akardı.

Yüksek kültürüne yeter yoktu.
Klasik Türk Müziği'ni de, Batı Müziğini de iyi bilirdi. Daha önemlisi, her ikisinin de estetiğine vâkıftı.
Edebiyata düşkündü, özellikle şiirde yüksek zevki vardı ve çok seçiciydi.
Resim merakı da aynı derecedeydi.
Tasavvuf kültürü eşsizdi.
Yalnız siyasete uzaktı.

Hemen her merak ettiği konuda sonuna kadar bilgi sahibi olmak isteyen bir anlayışı vardı.
Bilmek onda, içine girmek ve bir bakıma o olmaktı.
İlgilendiği alanların profesyonellerini şaşırtacak kadar bilirdi.
"Profesyonelleriniz berbad, amatörleriniz müthiş!" diyen Frenk profesörün dediğine örnekti.
Meselâ, büyük sanatkârımız Cinuçen Tanrıkorur, Klasik Türk Mûsikîsi repertuarından bazı isim, konu ve eserleri ondan sorardı.

Turgut Abi, bu bilgi, görgü ve sanat bütünlüğünden de ötedeydi.
Berrak bir ruh, sırı her zaman taze ve temiz aynadan gülümseyen bir gönüldü.
Evet öyle anlar olurdu ki safi gönülden ibaretti, görürdük.

Onu özlüyoruz, özleyeceğiz..
Kendisi olsa , "Farzet ki bir odadan diğerine geçtik..." derdi.
O oda bize ne kadar da uzak görünüyor!
Ve yanıyoruz!

Memleket bir büyük değerini kaybetti.
Yarın öğlede çok sevdiği Hacı Bayram'dan uğurlayacağız.

Aziz Ağabeyimin aziz, lâtif, güzele varmış güzel rûhu şâd olsun!''